Warwick
Początki położonego nad rzeką Avon miasta sięgają roku 914, kiedy wybudowano tu pierwszą umocnioną osadę. Tak przynajmniej głosi tradycja. Osada stała się jednym z ośrodków administracyjnych królestwa Mercji. Została jednak w większej części zniszczona w czasie najazdu duńskiego w początkach XI wieku.
Po podboju normańskim, Wilhelm Zdobywca w miejscu dzisiejszego zamku wybudował drewniany fort (1068 rok). Dwie dekady później powierzył go w ręce Henry'ego de Newburgh, który tym samym został pierwszym hrabią Warwick (Earl of Warwick).
W początkach XII wieku ówczesny hrabia Warwick ufundował kościół. Po tamtej budowli pozostały tylko krypty. W XIV wieku zaczęła się przebudowa kościoła w stylu gotyckim. W końcu XVII wieku kościół został częściowo zniszczony przez pożar, ale odbudowano go w obecnym kształcie..
Z kolei drewniany fort został zastąpiony kamiennym w XIII stuleciu. W XIV wieku wzniesione zostały pierwsze wieże zamkowe. Rozbudowa zamku trwała przez następne stulecia.
W czasie wojny dwóch róż zamek kilkukrotnie zmieniał właścicieli. Jednym z nich był m.in. George, książę Clarence, którego losy opisałem w dziale Publicystyka, w tekście Utopiony w beczce wina (w tekście tym wspominam także innego wybitnego hrabiego Warwick, Ryszarda Neville'a, zwanego "twórcą królów").
W 1871 roku część zamku została zniszczona w pożarze. Po odbudowie, zabudowania zamkowe nabrały dzisiejszego, wiktoriańskiego wyglądu.
W 1978 roku zamek został sprzedany The Tussaud's Group, czyli Muzeum Figur Woskowych Madame Tussands. Od tego czasu jest atrakcją turystyczną, reklamowaną jako "najwspanialszy średniowieczny zamek Wielkiej Brytanii".
Przyznaję, że choć wiele zamków odwiedziłem, żaden inny nie zapewnia turystom tylu atrakcji. W części sal urządzono ekspozycje z wykorzystaniem figur woskowych, które ilustrują życie codzienne w średniowieczu oraz w czasach wiktoriańskich. Replik uzbrojenia z wieków średnich i czasów nowożytnych można dotknąć, a np. hełmów nawet założyć. Przed zamkiem można obejrzeć pokaz wystrzeliwania ognistych pocisków z trebusza, posłuchać o ewolucji uzbrojenia w średniowieczu itd.
Nie tylko zamek, ale także miasto zrobiło na mnie wrażenie. Bardzo miło było wypić herbatę w tradycyjnej angielskiej herbaciarni mieszczącej się w kamienicy z czasów elżbietańskich. W najstarszym miejskim pubie, "The Roebuck", zjadłem pierwszy smaczny angielski obiad. W efekcie zmieniłem zdanie na temat kuchni angielskiej: może być naprawdę dobra (wcześniej najwyraźniej miałem pecha i na podstawie kilku prób niesprawiedliwie oceniłem całą angielską kuchnię). W mieście znalazłem też polski sklep, co dowodzi, że Polacy w coraz większym stopniu "kolonizują" Anglię.
Na koniec dodam jeszcze informację dla miłośników Tolkiena: to właśnie w Warwick w 1916 roku Tolkien poślubił Edith Bratt.
